 |
Profilaktyka zaburzeń mowy
|
 | |
Dysponujemy coraz większą wiedzą na temat rozwoju psychofizycznego i profilaktyki zdrowotnej naszych dzieci, ale czy wiemy, że jako rodzice mamy również istotny wpływ na prawidłowy rozwój mowy? Praktyka logopedyczna w przedszkolu i w szkole pokazuje, że zaburzenia mowy u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym są zjawiskiem dość powszechnym, choć nie zawsze nieuniknionym.
|
Zaburzenia mowy mogą być skutkiem nie tylko czynników wewnętrznych,
|
takich jak wolniejsze tempo dojrzewania układu nerwowego, uszkodzenie struktur mózgowych, nieprawidłowa budowa narządu mowy, wada słuchu, czy też upośledzenie umysłowe. Niektóre z podanych poniżej przykładów ukazują ścisły związek pomiędzy zaburzeniami mowy, a niewłaściwymi czynnikami działającymi w środowisku dziecka.
- Nieprawidłowa artykulacja w mowie dorosłych skutkuje przyswajaniem przez dziecko wadliwego wzorca wymowy. Ucho dziecka rejestruje wszystkie usłyszane dźwięki - jeśli np. używamy zdrobnień i spieszczeń, zniekształcając przy tym wymowę głosek, dziecko będzie uczyć się od nas błędnej artykulacji. A to z kolei może w przyszłości stać się przyczyną seplenienia.
- Zbyt długie karmienie dziecka butelką i używanie smoczka powodują niewłaściwe (zbyt płaskie) ułożenie języka. Brak pionizacji języka uniemożliwia poprawną artykulację niektórych spółgłosek i może prowadzić do seplenienia (bocznego lub międzyzębowego).
- Pozwalanie dziecku na ssanie palców sprzyja powstawaniu wad zgryzu. Jedną z nich jest tzw. zgryz otwarty, będący przyczyną seplenienia międzyzębowego (język wpada w szczelinę między zębami i uniemożliwia prawidłową wymowę).
- Brak kontaktu językowego z dzieckiem, słaba stymulacji do mówienia, zaniedbania emocjonalne, czy też wychowawcze mogą w poważnym stopniu opóźnić rozwój mowy i powodować jej zaburzenia.
|
Podstawowe działania profilaktyczne, pozwalającce zapobiegać niektórym zaburzeniom mowy:
|
- Dbałość o prezentowanie poprawnego wzorca wymowy,
- Odstawienie smoczka i butelki w odpowiednio szybkim czasie,
- Niepozwalanie dziecku na ssanie palców,
- Dbałość o kontakty językowe z dzieckiem (opowiadanie i czytanie bajek, wierszyków, śpiewanie piosenek, kąpiel słowna, rozmowa i zabawa),
- Dbałość o przyjazną i ciepłą atmosferę wokół dziecka, stworzenie poczucia komfortu i�bezpieczeństwa,
- W miarę możliwość karmienie naturalne dziecka (karmienie piersią w przeciwieństwie do sztucznego pozwala na ćwiczenie mięśni aparatu mowy),
- Dbałość o prawidłowe funkcjonowanie układu oddechowego (odpowiednia pielęgnacja noska w celu zapewnienia drożności, niedopuszczanie do nawyku oddychania buzią).
Dbałość o prawidłowe funkcjonowanie narządu słuchu (unikanie hałasu, zapobieganie i leczenie infekcji uszu, które mogą spowodować uszkodzenie słuchu).
|
|
|
|