 |
Jak często pojawia się depresja
|
 | |
Jedynymi ludźmi, z którymi chciałbym teraz przebywać,
są artyści i ci, którzy cierpieli; ci, którzy wiedzą,
czym jest piękno, i ci, którzy wiedzą, czym jest smutek;
nikt inny mnie nie interesuje.
Oscar Wilde. Aforyzmy
|
Depresja jest chorobą częstą.
|
Niejednokrotnie bywa powodem znacznego pogorszenia jakości życia, aż do inwalidztwa włącznie. Jest zaburzeniem nawracającym, często o charakterze przewlekłym. W związku z permanentnie zmieniającą się charakterystyką jej subgrup i stale trwającymi rewizjami międzynarodowej klasyfikacji, wiele danych odnośnie częstości jej występowania z opisem owych subgrup (nazywa się to epidemiologią depresji) jest jeszcze nie w pełni wiarygodnych i porównywalnych w różnych krajach.
|
Uważa się, że na depresję cierpi około 3% ogólnej populacji.
|
W ciągu całego życia aż 18% populacji w krajach rozwiniętych ma szanse (lub raczej pecha) chorować na depresję. Niektóre statystyki podają, że kobiety chorują 2 razy częściej niż mężczyźni. Dane te poddawane są jednak w wątpliwość. Ja sam również uważam, że statystyka taka wynika z faktu, iż kobietom łatwiej zaakceptować konieczność zgłoszenia się do psychiatry. W kulturze zachodniej panuje przeświadczenie, że mężczyźnie nie wypada okazywać „słabości”, a depresja jest jej kwintesencją. Być może mężczyźni częściej w takich sytuacjach korzystają z porad kardiologów czy gastrologów? Istnieje sporo wyrywkowych informacji o częstości występowania poszczególnych form depresji. I tak dla przykładu: podaje się częstość występowania dystymii na około 3% w populacji ogólnej. Częstość występowania depresji u dzieci na 3% wszystkich rozpoznawanych depresji. Uważa się, że duża depresja pojawia się u 17% populacji biorąc pod uwagę całe życie człowieka, a mała depresja w ciągu życia występuje w około 10%.
|
Na dwubiegunowe zaburzenia afektywne choruje wg różnych badań od 1 do 8% populacji.
|
Wydaje się, że częściej zapadają na nie osoby z ekstrawertywnymi cechami osobowości niż osoby introwertywne. Około 25-50% osób cierpiących na zaburzenia dwubiegunowe dokonuje samookaleczeń i usiłuje popełnić samobójstwo. Samobójstwo jest przyczyną śmierci około 10% tych osób. Tylko u 7% pacjentów z rzutem dwubiegunowej choroby afektywnej nie ma nawrotów choroby. Zaburzenia dwubiegunowe występują równie często u obu płci.
|
Podtypy zaburzeń dwubiegunowych wykazują szybką zmianę faz występują częściej u kobiet.
|
Choroba rozpoczyna się zwykle pomiędzy 15-24 rokiem życia, jednak może rozpoczynać się w każdym innym wieku. Niektórzy pacjenci, u których rozpoznano nawracające zaburzenia depresyjne, mogą doświadczyć pierwszego epizodu manii w wieku 40-50 lat. Uważa się, że u jednego na pięciu pacjentów, u których rozpoznano nawracające zaburzenia depresyjne rozwinie się w przyszłości schorzenie dwubiegunowe. Epizod manii lub hipomanii ma zwykle miejsce w ciągu pierwszych 5-ciu lat trwania choroby. Około 40% pacjentów, u których rozpoznano zaburzenia dwubiegunowe, w ciągu 2 lat przeżywa kolejny epizod manii.
|
Na depresję chorują ludzie wszystkich ras i wszystkich krajów.
|
W krajach rozwijających rzadziej jest rozpoznawana, gdyż dostępność służb psychiatrycznych jest mniejsza. Częściej rozpoznania depresji stawiane są w aglomeracjach wielkomiejskich niż na wsi. Znaczenie decydujące ma prawdopodobnie wspominany czynnik dostępności.
|
W gabinecie prywatnie praktykującego psychiatry, w dużym mieście, depresje stanowią około 2/3 wszystkich stawianych rozpoznań.
|
.
|
ZRÓDŁO: BEZSENNOŚĆ–autor dr med. Janusz Krzyżowski
TREŚCI prezentowane w witrynie mają charakter edukacyjny i dotyczą problemów: bezsenności, depresji, lęków, patologii seksualizmu, psychiatrii transkulturowej autor dr n. med. Janusz Krzyżowski – psychiatra
KONTAKT: Gabinet prywatny tel. 22 833 18 68
Przyjmuje psychiatra: dr nauk med. Włodzimierz Szyszkowski
|